Արդյոք պատահականությո՞ւն էր, որ Սերժ Սարգսյանը Ռուսաստան մեկնելուց (ինչպես ռուսը կասեր՝ «без пяти мину») առաջ փոփոխություն կատարեց կառավարության կազմում: Ընդամենը կառուցվածքային փոփոխություն: Ինչն էլ կարծես տեղաշարժեց ներքաղաքական ողջ այսբերգը: Հօգուտ իրեն:
Բայց դեռ` «без пяти мину»-ից. բանն այն է, որ նախնական «տվյալներով» եռագլուխ ոչիշխանա-այլընտրանքա-ընդդիմադիրա-եսիմինչը պետք է նոյեմբերի 7-ին (հաշվի առեք` նոյեմբերի 7-ին. սովետական սոցիալիստական «մանրուք» չէ՞ պատահաբար` Ռուսաստանի ու Պուտինի սիրտը շարժող) միտինգ անցկացներ։ Բայց մի չհայտարարված ու չկայացած միտինգից րոպեներ առաջ Սերժ Սարգսյանը.
ա) Մեկնում է Մոսկվա` յուր շախմատային բրենդն աշխարհին, Ռուսաստանին, «եռաժանի» Ծառուկյանին ցուցանելու` «где зимуют раки!»:
բ) Մեկնումից առաջ հինգ րոպեում դասավորում է կառավարությունը, որով հասկացնում է հատկապես ուշ հասկացողներին ու վատ պարողներին, թե Հայաստանում ինչու են մեծացել ու թանկացել հավկիթները, և թե ինչպես կարող է մեկ կոսմետիկ փոփոխությամբ ուժերի հավասարակշռությունը փոխել իր օգտին` բոլորին դեմքով շրջելով դեպ նախագահական:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հ. Գ.- Ահա թե ինչու էր Հովիկ Աբրահամյանը ԳՄ նիստում ասում` իմ հրաժարականն է եռյակն ուզում: Իմա` Ծառուկյան Գագոն: Ծառուկյանաբար: Զի Հովիկ են կանչում շուրթերը նրա, բայց Քոչարյան է արձագանքում հոգին։
Սերժ Ազատիչը, փաստորեն, գոնե էս հարցում չի ներում Գագոյին: Իմա` եռյակին:
գ) Ահա թե ինչու Ծառուկյան Գագոն յուր միտինգությունը հոկտեմբերյան մեծ, շա՜տ մեծ հեղափոխության օրը չարեց ու երգով, շվշվոցով նահանջ արձանագրեց։
Իսկ գուցե Գագոյի ու Սերժի հանդիպումը եղել է հենց ա՞յս «գետնին» վրա։ Ասում են` կարող է պատահել։ ՈՒ Սերժը թերևս հարցրել է.
-Գագի՜կ, էդ հեղափոխություն ու մայդա՞ն ես սարքում Հովիկի գլխին։ Բա մեղք չի՞ Հովիկի գլուխը, Գագի՛կ:
-Նախագահ ջա՜ն, թագավոր ջա՛ն-ջա՛ն-ջա՛ն, բա ի՞նչ է, մեղք է, շա՜տ մեղք է:
Մի խոսքով, այսպիսի «մեղք» բաներ: